Zuid Afrika 2015 laatste verslag.
Door: Frans
Blijf op de hoogte en volg Eric, Yvon & Frans & Yolanda
01 December 2015 | Zuid-Afrika, Phalaborwa
Het is donderdag 26 november, de dag dat we weer moeten verkassen naar Pilanesberg Game Reserve. Om 05.30 uur hebben we eerste nog onze laatste gamedrive met Josphat. Als eerste gaan we bij onze favoriete leeuwen kijken. Beneden bij de grot zien we niets dus rijden we naar boven om bij de inmiddels helemaal opgevreten en vreselijk stinkende zebra te kijken. Op de weg komen we de eerste leeuwin tegen. Even verder op komen de drie jongen leeuwen onze kant op geslenterd. De eerste die bij moeder aankomt geeft haar een knuffel en moeder beantwoord het met een behoorlijke grom en laat haar tanden zien. Jophat vertelt dat het een liefdesbeetje is. Wij dachten dat ze de kleintje even zat was en alleen wilde zijn. Kort hierna komt papa vanuit het dal naar zijn vrouw en kindertjes toe. Aan de rand van de weg laat hij zich vallen. Kennelijk is hij doodmoe want hij legt het moede hoofd met een plof te rusten.
Moeder en haar kroost lopen inmiddels door, omringt door de andere 3 gamedrive auto’s. Iedereen gaat respectvol met deze prachtige dieren om. Ze krijgen alle ruimte om te bewegen. Het lijkt wel een woonerf. Er wordt alleen maar stapvoets gereden en de leeuwen trekken is niets van ons aan. De leeuwen zijn onderweg naar een terrein en Josphat zegt dat ze misschien wel op jacht gaan. Twee leeuwinnen en drie pubers lopen langs het pad. De drie jongelingen duiken af en toe weg in het hoge gras terwijl de twee leeuwinnen de omgeving scannen. Plotseling verhogen de leeuwinnen hun pas en zien we in de verte een wildebeest (gnoe) lopen. De jonge leeuwen voelen aan dat moeders en haar compaan iets op het spoor zijn en komen uit hun schuilplaats. Kennelijk heeft de gnoe dan iets door want hij rent ineens voor zijn leven. De beide leeuwinnen doen nog wel een poging om hem te vangen maar hij is te ver weg.
Josphat verteld dat met name het jonge mannetje vaak de jacht verpest hij heeft niet door dat hij voorzichtiger moet zijn om iets te kunnen vangen. De wijze lessen van zijn moeder en tante moet hij echt ter harte gaan nemen anders wordt het helemaal niets met deze eigenwijze snotneus.
Ook deze keer zijn we dus geen getuige van een “kill”. We rijden nog een paar uur door de prachtige natuur van Welgevonden Game Reserve en zien we nog twee jonge zebra’s die met elkaar aan het dollen zijn. Daarna is het echt tijd om door te gaan. Josphat brengt ons naar de gate en gaan wij op eigengelegenheid verder.
Het is maar twee en een half uur rijden. Het landschap is heuvelachting en af en toe rijden we door dorpjes. We verbazen ons er over dat arm en rijk hier door elkaar woont. Houten of van aluminium platen gemaakte krotten worden afgewisseld met mooie vrijstaande huizen.
Manyane Resort is een Centre Parcs achtig park met een camping en chalets. We hebben een leuk chalet dat direct aan Pilanusberg ligt. ‘s-Morgens lopen de impala’s door onze tuin en de olifanten, en de gnoes zien we op afstand lopen. Helaas geen internet.
De eerste dag doen we niets, alleen maar een beetje chillen, uitrusten en verwerken van de bijzondere dingen die we al gezien hebben. Is-avonds een lekkere braai en genieten van de stilte om ons heen. Vanuit het donker zien een zaklamp onze kant opkomen. De bewaker maakt zijn gebruikelijke rondje over het kamp. We wensen hem goede avond en op onze vraag: “How are you?” antwoordde hij: “As brave as a lion”. Iedere avond als hij langs kwam volgde hetzelfde ritueel. Mooie titel voor ons fotoboek.
De dagen die volgen zien we veel dieren, giraffen, impala’s, wrattenzwijnen bij het water de krokodillen, aalscholvers, nijlpaarden die met elkaar aan het bekvechten waren maar ook de kingfisher die aan het vissen was. Een van de hoogtepunten is een grote kudde olifanten die vlak voor ons langs loopt. Groot en klein maar ook een stelletje op geschoten rotjongens die het met elkaar aan de stok hadden en door vader gecorrigeerd werden.
Het hoogtepunt was echter op vrijdag 27 december rond 18.30. Het liep al tegen sluitingstijd van het Pilanesberg Game reserve toen we nog 1 keer langs de HIPPO loop reden.
Op het strandje bij het meer zagen we wel 40 auto's staan. Onze nieuwsgierigheid was te groot en we reden er toch maar even naartoe om te kijken wat daar aan de hand was, onwetend wat moeder natuur ons zou voorschotelen. In eerste instantie zagen we twee mannetjes leeuwen langs de waterkant slenteren. We reden nog een stukje door en wat we toen zagen was shaking. Uit het niets verscheen een groepje leeuwinnen met jongen die op volle snelheid achter een wrattenzwijn aanjaagden. Ik propte de auto op goed geluk in een vrij gaatje. De leeuwen waren even uit beeld door een bosschage maar we zagen nog net dat zij, 10 meter voor ons, ze het arme zwijntje te pakken hadden. Een vreselijk gillend varkentje werd voor onze neus op brute wijze vermoord en opgegeten. Als een razende foto's en en video-opnamen gemaakt. Hoezo mannen kunnen niet multi tasken. kijk en huiver van het filmpje en de foto’s.
Helaas heeft pa, door zijn gezondheidstoestand niet zoveel van alle avonturen in de parken mee kunnen maken maar het hoogtepunt hebben wij wel met z’n drieën kunnen beleven en dat maakt veel goed!
Na een memorabele vakantie zijn we vandaag, maandag 30 december aan beland in Pretoria. De afgelopen dagen hebben wij tussen de bedrijven door veel contact met Euro Cross gehad over de mogelijkheid het omboeken van onze vlucht. De 17 uur vliegen, met overstap in Istanboel, die gepland stond is veel te vermoeiend voor pa en we hoopten dan ook dat hij rechtstreeks naar Nederlands kan vliegen. Uiteindelijk heeft Euro Cross heel goed werkt gedaan en bij de verzekering van pa voor elkaar gekregen dat Yolanda en hij rechtstreeks terug vliegen met KLM en nog wel in de Businessclass ook. Helaas ga met gewoon met Turkish Airlines en scheiden ons wegen vanmiddag om 14.30 uur. Ik rijd dan alleen naar het vliegveld, lever de auto in bij Hertz en Yolan en Pa worden vanavond door een taxi vanuit Pretoria naar het vliegveld gebracht.
Ondanks alles is het een fantastische reis geweest en hebben we met zn drietjes ook heel mooie momenten beleefd die we niet snel zullen vergeten. Jullie bedankt voor de reactie en tot ziens in Holland.
Moeder en haar kroost lopen inmiddels door, omringt door de andere 3 gamedrive auto’s. Iedereen gaat respectvol met deze prachtige dieren om. Ze krijgen alle ruimte om te bewegen. Het lijkt wel een woonerf. Er wordt alleen maar stapvoets gereden en de leeuwen trekken is niets van ons aan. De leeuwen zijn onderweg naar een terrein en Josphat zegt dat ze misschien wel op jacht gaan. Twee leeuwinnen en drie pubers lopen langs het pad. De drie jongelingen duiken af en toe weg in het hoge gras terwijl de twee leeuwinnen de omgeving scannen. Plotseling verhogen de leeuwinnen hun pas en zien we in de verte een wildebeest (gnoe) lopen. De jonge leeuwen voelen aan dat moeders en haar compaan iets op het spoor zijn en komen uit hun schuilplaats. Kennelijk heeft de gnoe dan iets door want hij rent ineens voor zijn leven. De beide leeuwinnen doen nog wel een poging om hem te vangen maar hij is te ver weg.
Josphat verteld dat met name het jonge mannetje vaak de jacht verpest hij heeft niet door dat hij voorzichtiger moet zijn om iets te kunnen vangen. De wijze lessen van zijn moeder en tante moet hij echt ter harte gaan nemen anders wordt het helemaal niets met deze eigenwijze snotneus.
Ook deze keer zijn we dus geen getuige van een “kill”. We rijden nog een paar uur door de prachtige natuur van Welgevonden Game Reserve en zien we nog twee jonge zebra’s die met elkaar aan het dollen zijn. Daarna is het echt tijd om door te gaan. Josphat brengt ons naar de gate en gaan wij op eigengelegenheid verder.
Het is maar twee en een half uur rijden. Het landschap is heuvelachting en af en toe rijden we door dorpjes. We verbazen ons er over dat arm en rijk hier door elkaar woont. Houten of van aluminium platen gemaakte krotten worden afgewisseld met mooie vrijstaande huizen.
Manyane Resort is een Centre Parcs achtig park met een camping en chalets. We hebben een leuk chalet dat direct aan Pilanusberg ligt. ‘s-Morgens lopen de impala’s door onze tuin en de olifanten, en de gnoes zien we op afstand lopen. Helaas geen internet.
De eerste dag doen we niets, alleen maar een beetje chillen, uitrusten en verwerken van de bijzondere dingen die we al gezien hebben. Is-avonds een lekkere braai en genieten van de stilte om ons heen. Vanuit het donker zien een zaklamp onze kant opkomen. De bewaker maakt zijn gebruikelijke rondje over het kamp. We wensen hem goede avond en op onze vraag: “How are you?” antwoordde hij: “As brave as a lion”. Iedere avond als hij langs kwam volgde hetzelfde ritueel. Mooie titel voor ons fotoboek.
De dagen die volgen zien we veel dieren, giraffen, impala’s, wrattenzwijnen bij het water de krokodillen, aalscholvers, nijlpaarden die met elkaar aan het bekvechten waren maar ook de kingfisher die aan het vissen was. Een van de hoogtepunten is een grote kudde olifanten die vlak voor ons langs loopt. Groot en klein maar ook een stelletje op geschoten rotjongens die het met elkaar aan de stok hadden en door vader gecorrigeerd werden.
Het hoogtepunt was echter op vrijdag 27 december rond 18.30. Het liep al tegen sluitingstijd van het Pilanesberg Game reserve toen we nog 1 keer langs de HIPPO loop reden.
Op het strandje bij het meer zagen we wel 40 auto's staan. Onze nieuwsgierigheid was te groot en we reden er toch maar even naartoe om te kijken wat daar aan de hand was, onwetend wat moeder natuur ons zou voorschotelen. In eerste instantie zagen we twee mannetjes leeuwen langs de waterkant slenteren. We reden nog een stukje door en wat we toen zagen was shaking. Uit het niets verscheen een groepje leeuwinnen met jongen die op volle snelheid achter een wrattenzwijn aanjaagden. Ik propte de auto op goed geluk in een vrij gaatje. De leeuwen waren even uit beeld door een bosschage maar we zagen nog net dat zij, 10 meter voor ons, ze het arme zwijntje te pakken hadden. Een vreselijk gillend varkentje werd voor onze neus op brute wijze vermoord en opgegeten. Als een razende foto's en en video-opnamen gemaakt. Hoezo mannen kunnen niet multi tasken. kijk en huiver van het filmpje en de foto’s.
Helaas heeft pa, door zijn gezondheidstoestand niet zoveel van alle avonturen in de parken mee kunnen maken maar het hoogtepunt hebben wij wel met z’n drieën kunnen beleven en dat maakt veel goed!
Na een memorabele vakantie zijn we vandaag, maandag 30 december aan beland in Pretoria. De afgelopen dagen hebben wij tussen de bedrijven door veel contact met Euro Cross gehad over de mogelijkheid het omboeken van onze vlucht. De 17 uur vliegen, met overstap in Istanboel, die gepland stond is veel te vermoeiend voor pa en we hoopten dan ook dat hij rechtstreeks naar Nederlands kan vliegen. Uiteindelijk heeft Euro Cross heel goed werkt gedaan en bij de verzekering van pa voor elkaar gekregen dat Yolanda en hij rechtstreeks terug vliegen met KLM en nog wel in de Businessclass ook. Helaas ga met gewoon met Turkish Airlines en scheiden ons wegen vanmiddag om 14.30 uur. Ik rijd dan alleen naar het vliegveld, lever de auto in bij Hertz en Yolan en Pa worden vanavond door een taxi vanuit Pretoria naar het vliegveld gebracht.
Ondanks alles is het een fantastische reis geweest en hebben we met zn drietjes ook heel mooie momenten beleefd die we niet snel zullen vergeten. Jullie bedankt voor de reactie en tot ziens in Holland.
-
01 December 2015 - 07:08
Eric:
Hoi, weer een mooi verslag. Ben benieuwd naar de foto's. Filmpje was indrukwekkend. Jullie een heel goede reis en tot snel. Groetjes Eric -
01 December 2015 - 07:32
Ivonne:
Fijn, dat jullie voor pa een goeie oplossing gevonden hebben! Een veilige reis naar huis! Welkom thuis! -
01 December 2015 - 07:56
Marijke:
Wat een mooi verslag weer en fijn dat er een oplossing gevonden is voor de terug reis. Goede reis terug naar Nederland.
groetjes
Marijke & Jacques -
01 December 2015 - 08:15
PATRICK:
Wat een enorm boeiend verslag hebben jullie nbijgehouden, wij kregen enorm zin om ook vakantie te gaan. en wat een mooie foto's zijn er gemaakt!
Goeie reis ieder naar huis en tot horens -
01 December 2015 - 08:29
Carola:
Jeetje man, wat een reis hebben jullie gemaakt. Wat zal je schoonpa blij zijn als hij straks weer lekker in zijn eigen mandje ligt. Maar goed geregeld en top dat Yolan met hem meereist. Waarschijnlijk, als je van de week weer thuis bent, voelt het allemaal als een droom. Ik heb genoten van je verslagen en kijk enorm uit naar de foto's. Voor allemaal een hele goede, veilige reis gewenst! Dikke zoen X -
01 December 2015 - 13:14
Nel&Nico:
Wij hebben genoten van jullie uitgebreide zeer waardevolle verslagen en zo jullie reis en ervaringen medebeleefd,Blij dat Arien toch ook nog veel heeft kunnnen zien en beleven.Goede veilige terugreis,Tot Ziens/Horens. -
01 December 2015 - 13:41
Piet En Gre:
Bedankt voor het verslag van vandaag, goede terugreis en morgen een weerzien op de Vorenbroekstraat.
Groetjes Piet en Gre. -
01 December 2015 - 21:21
Dick:
Mooie belevenissen, mooie foto's en mooi verslag Frans! Fijn dat je dat allemaal met ons wil delen. Hopelijk hebben Yo en jij nog een paar extra vrije dagen gepland om bij te komen van deze mooie (maar enerverende) reis. Uiteraard zijn ook Anke en ik heel benieuwd naar de pics! Volgend jaar ga ik de 25x USA halen dus misschien ben ik wel te porren voor een nieuwe vakantiestek ;-) -
03 December 2015 - 19:22
Monique:
Inmiddels weer veilig thuis.Bedankt voor jullie verslagen en we horen de verhalen graag. Wat een avontuur is dit geweest. Niet alles zoals gepland, maar ja.....
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
