laatste reisverslag

23-11
Na de intense dagen in Welgevonden is het heerlijk om even na te genieten van al het moois dat we gezien hebben. "S-morgens zijn we lekker ontspannen bij het huisje en hebben we af en toe een duik in het zwembad genomen. Eric en Yvon krijgen bericht van hun zoon Jelle, dat de bevalling van hun eerste kleinzoon is begonnen. Wat een nieuws is dat.
's-Middag gaan we direct naar het plaatselijke winkelcentrum om voldoende gibytes voor te mifi te kopen zodat we goed bereikbaar zijn, want het park heeft geen wifi. Het is best wel een modern winkelcentrum en bijna alle winkelpanden zijn bezet. Het is black Friday en een drukte van jewelste. Even snel wat boodschappen gedaan en gibytes kopen en dan weer terug naar het huisje.



24-11
We zijn alle vier weer vroeg wakker en met name voor Eric en Yvon was het een onrustig nachtje. Er is nog steeds geen bericht dat zij opa en oma zijn geworden in plaats daarvan lijkt het nog wel even te gaan duren. We besluiten om als afleiding toch maar het park in te gaan. Al snel bleek dat de mifi niet overal dekking heeft en we gaan terug naar het huisje. Het lange wachten duurt voort. Rond 15.00 uur komt eindelijk het verlossende telefoontje. Xavi is geboren. Een mooie naam voor een prachtige kleinzoon.
Het is allemaal niet vanzelf gegaan maar de vreugde is groot dat Xavi gezond is en dat Kim de bevalling fantastisch goed heeft gedaan en ook weer snel de oude zal zijn.
We drinken er een heerlijke borrel op en gaan in de middag nog even het park in. Ieder jong dier dat we tegenkomen noemen we Xavi.
's-Avonds gaan we vroeg naar bed. We zijn alle vier moe en we willen morgen vroeg het park in voor onze laatste dag in de bush.

25-11

Om 05.30 uur rijden we voor de laatste keer Pilanesberg in. Zoals gebruikelijk komen we impala's, kudu's en de wildebeasts (gnoes) veelvuldig tegen. In het zuiden van het park worden we door een jong stel atten gemaakt oo een jong neushoorntje. Hij lijkt alleen te zijn en staat vlak aan de weg. Al snel komen pa en ma ook uit de bosschages tevoorschijn.

Yvon heeft nog steeds op haar lijst een drinkende giraffe staan. En ja hoor, ook deze wens gaat in vervulling. Bij een meertje staan we even stil en kijken we naar een stel hippo's. Van achter ons komt een giraffe aanlopen die bij het water stil gaat staan. Het lijkt dat hij wat moed moet verzamelen om zijn lange poten wijd neer te zetten en door de knieën te gaan. Na enkele pogingen buigt hij de lange nek en slurpt hij het verkoelende wat gretig naar binnen. Dit tafereel herhaalt hij een aantal keer en het is voldoende om mooie plaatjes te schieten. We rijden door naar de hippo loop. Drie jaar gelden zagen we hier een life kill van een warthog door leeuwen. Nu is het er vredig en staan er veel dieren op hun gemak te drinken. Aan de overkant van het meer staan giraffe ook te drinken. Zo zie 4 weken geen giraffe drinken en zo zie je er wel 7.
We besluiten om wat lange in het park te blijven en te lunchen bij Pilanesberg centre. Het is een gezellge restaurantje met terras. Het terras geeft zicht op een kleine pool . Bij aankomst staan er gnoes, zebra's en giraffe die wat knokken om een zoutsteen. Het blijft bij wat onschuldig naar elkaar schoppen met voor- en achterpoten. Bij de pool zijn de warthogs lekker aan het badderen. Plotsing komt er een olifant rennend naar de pool. Al snel volgen er meer en in een mum van tijd plonzen ongeveer 25 olifanten in het kleine meertje dat heel snel vol ligt met de dikhuiden. Wat een plezier stralen deze olifanten uit. Het is dolle pret. Wij genieten mee van dit prachtige schouwspel.
Moeder natuur had nog een laatste verrassing voor ons in petto. En wat voor 1.

26-11
We gaan voor de een laatste stop naar Pretoria. De reis gaat lekker relaxed en onderweg komen we weer fascinerende zaken tegen. Op het platteland is het allemaal geen rozengeur en maneschijn. Mensen proberen hun koopwaar, zoals souvenirs, biltong en kippen aan de man te brengen. We zagen wat kippen in en kleine kooi die het niet best hadden. Sommige waren na genoeg kaal. Marianne Timmer zou hier niet vrolijk van worden. 12.30 uur komen we aan in Ciara Lodge. 's-Middag hebben we gewinkeld in winkelcentrum Menlyn's en hebben we heerlijk springbok carpaccio en kudu potjie gegeten in Baobab restaurant.

27-11
En nu is het weer tijd om langzamerhand aan thuis te denken en terug te gaan naar iedereen die ons lief is. Vanaf om 20.00 uur vliegen we eerst naar Parijs om daar over te stappen naar Amsterdam. We hebben al gehoord dat het lekker zomer weer is en dat we gewoon de korte broek aan kunnen houden. Haha, die overgang zal wel even wennen zijn. Een topzomer hebben we met een maand kunnen verlengen. We zijn Zuid Afrika met zijn gastvrijheid en prachtige wildlife dankbaar voor alles wat zij ons voorgeschoteld heeft.
W'll be back.